Kalkulator
(wcześniej dostępny na www.nuk.bieganski.org)
Opcje ogólnomatematyczne i ogólnomedyczne
Średnia arytmetyczna i odchylenie standardowe
Regresja punktów do linii prostej, współczynnik korelacji
Znajdowanie naturalnych dzielników
Największy wspólny dzielnik
Równanie drugiego stopnia
Obliczanie różnicy czasu
Szacowanie niektórych parametrów biometrycznych człowieka
Przeliczanie stężeń
Obliczenia związane z fizyką nuklearną
Przykłady zastosowań poniższych programów znajdują się tutaj.
Rozpad promieniotwórczy prosty (1 nuklid promieniotwórczy: A → B)
Rozpad promieniotwórczy seryjny (2 nuklidy promieniotwórcze: A → B → C)
Rozpad promieniotwórczy seryjny (3 nuklidy promieniotwórcze: A → B → C → D)
Przeliczanie jednostek aktywności (tradycyjnych na pochodne układu SI i odwrotnie)
Przeliczanie masy na aktywność i odwrotnie (jednostki masy na jednostki aktywności i odwrotnie)
Obliczenia związane z medycyną nuklearną
Instrukcja do poniższych programów znajduje się tutaj.
(1.)
Obliczanie objętości tarczycy na podstawie wymiarów płatów
(2.)
Obliczanie jednorazowego wychwytu (radio)izotopu (na przykład radiojodu w tarczycy)
(2a.)
Obliczanie wychwytu radiojodu w tarczycy (Program można nagrać jako plik i uruchomić na innym komputerze, konieczna przeglądarka obsługująca HTML i
JavaScript).
(3.)
Wyliczanie dawki jodu promieniotwórczego (uproszczone)
(4.)
Modelowanie kinetyczne I. (efektywny czas połowicznego zaniku, maksymalny wychwyt i in. - na podstawie serii pomiarów) - do leczenia izotopowego
(5.)
Modelowanie kinetyczne II. (efektywny czas połowicznego zaniku, maksymalny wychwyt i in. - na podstawie trzech pomiarów) - do leczenia izotopowego
(6.)
Obliczanie dawki jodu promieniotwórczego lub innego radionuklidu do leczenia (zmodyfikowany wzór Marinelli)
(7.)
Dozymetria promieniowania α i β...
(8.)
Natężenie i dawka promieniowania γ (w określonej odległości od źródła punktowego)
Obliczanie dawki radiojodu (lub innego radionuklidu) na podstawie wzoru Marinelli
Ta opcja stworzona jest przede wszystkim z myślą o lekarzach medycyny nuklearnej.
Obliczenia odgrywają w procesie leczniczym w tym dziale medycyny bardzo istotną rolę,
jednak ostateczną decyzję co do sposobu leczenia i dawki zastosowanego radiofarmaceutyku
podejmuje biorący za tę decycję pełną odpowiedzialność Lekarz prowadzący danego Pacjenta
w oparciu nie tylko o wynik operacji matematycznych, ale również o własną wiedzę i doświadczenie.
Algorytm liczy dawkę (przede wszystkim) jodu-131 do leczenia łagodnych chorób tarczycy za pomocą zmodyfikowanego wzoru Marinelli. Za jego pomocą można również obliczyć dawki innych nuklidów dla innych rodzajów terapii - wówczas we wzorze zostanie uwzględniona inna energia rozpadu odpowiedniego nuklidu (chodzi o energię kinetyczną promieniowania korpuskularnego o krótkim zasięgu, a więc α, β, elektrony konwersji, fragmenty rozszczepienia it.p., a nie promieniowanie γ lub X).
Zmodyfikowany wzór Marinelli:
| A = | 23.28 • m • D | • | ( | 193 | ) | • | ( | 1 | ) |
|
|
|
| U • T(1/2)ef | E | Cf |
gdzie:
A - aktywność radionuklidu [MBq]
m - masa docelowa [g]
D - zamierzona ogniskowa dawka promieniowania [Gy], która w w/w masie ma zostać osiągnięta
U - wychwyt radionuklidu [%]
T
(1/2)ef - efektywny czas połowicznego zaniku [d]
C
f - współczynnik korekcyjny dla ilości rozpadów ("aktywności skumulowanej"), domyślnie: 1.00
E - średnia energia promieniowania korpuskularnego (np. α, β, elektrony konwersji) przypadająca na jeden rozpad [keV] - należy podawać tylko, jeżeli wybrano nuklid inny niż
131I
| Wartości typowe dla chorób łagodnych tarczycy: |
Zalecane dawki promieniowania:
- chor. Graves-Basedowa (próba optymalizacji): 100-150 Gy
- chor. Graves-Basedowa (próba ablacji): 200-300 Gy
- UFA: 350-400 Gy
- MFA: 150-200 Gy
- rozsiana autonomia (ablacja): 200 Gy
- wole obojętne: 100-150 Gy
Efektywny (średni) czas połowicznego zaniku:
UFA i chor. Gr.-Bas. (hipertyreoza): 4,2 dni
UFA (eutyreoza), MFA / rozs. aut. (hipertyreoza): 4,8 dni
MFA / rozs. aut. (eutyreoza): 5,5 dni
|
